Kozia Góra, zielony szlak z Cygańskiego lasu (Beskid Śląski)
Nawigacja: HOME / PASMA GÓRSKIE / BESKID ŚLĄSKI
Kozia Góra - wybierz materiał
Wejście na szczyt opracowaliśmy w formie wideo jak i opisowej z bogatą paletą zdjęć (opis poniżej). Na blogu prezentujemy luźne uwagi i ciekawostki nt. danego szczytu/szlaku
Specyfikacja szlaku:
- Czas wejścia - 1:45h (wartość z oznakowania)
- Czas zejścia - 1:00h (wartość szacunkowa)
- Długość trasy - 3.7km (w jedną stronę)
*Ocenę wydajemy na podstawie własnych odczuć i preferencji. Ocena może być zawyżona lub zaniżona, wszystko zależy od kondycji fizycznej i doświadczenia z górami. Ocena dotyczy sezonu letniego, w sprzyjających warunkach pogodowych.
Opis:
Przygodę ze szlakiem zielonym na Kozią Górę rozpoczynamy w Cygańskim Lesie przy ulicy Olszówka w pobliżu przystanku z zajezdnią MZK Bielsko-Biała, (patrz mapa). Niedaleko tego miejsca można dostrzec oznakowanie zielonego szlaku na Kozią Górę (Foto 1, Foto 2). Należy pamiętać, że zielony szlak prowadzi do Schroniska Stefanka, a sam szczyt Koziej Góry zdobywamy idąc niebieskim szlakiem – szczegóły w dalszej części.
Udajemy się w głąb Cygańskiego Lasu obserwując oznaczenia szlaku na pobliskich drzewach. Przez chwilę idziemy z oznaczeniami:
- zielony – Kozia Góra,
- czerwony – Szyndzielnia,
- żółty – Szyndzielnia, Klimczok.
Na pierwszym rozwidleniu ścieżek czerwony szlak skręca lekko w prawo, my kontynuujemy drogę na wprost z oznaczeniami żółty, zielony (Foto 3). Po lewej stronie mijamy korty tenisowe, a kilkadziesiąt metrów dalej skręcamy ostro w lewo, obok murku z kamieni (Foto 4). Po chwili spaceru płaskim leśnym traktem trafiamy na skrzyżowanie. W tym miejscu żółty szlak skręca w prawo, a zielony prowadzi na wprost (Foto 5) biegnąc w bliskim sąsiedztwie ulicy Pocztowej. Obok szlaku pieszego biegnie szlak rowerowy (czasem go przecina). Podczas wędrówki warto zwrócić uwagę na oznaczenia, żeby przypadkiem nie znaleźć się na drodze pędzącego rowerzysty (Foto 6 – przykład).
Po około 10 minutach leśnego spaceru, mijając dwa punkty na odpoczynek szlak łączy się z ulicą Pocztową kierując w stronę Bielskich Błoni (Foto 7). Na wysokości hotelu (jego budowa jest nieukończona) szlak skręca w prawo (Foto 8, 9) – definitywnie opuszczamy zatłoczone Błonia. Warto zaznaczyć, że w tym miejscu ma początek szlak czerwony na Kozią Górę.
Po kilku krokach skręcamy ponownie w prawo (Foto 10, 11) mijając (witając) granicę Parku Krajobrazowego Beskidu Śląskiego. Idąc prosto przez około 5 minut (Foto 12) dochodzimy do ostrego zakrętu w lewo – oznaczenia na okolicznych drzewach informują nas o prawidłowym kierunku wędrówki (Foto 13). Tuż za zakrętem przecinamy trasę rowerową.
Łagodne wzniesienie kończy się zakrętem w lewo (Foto 14), po którym trafiamy na dawno zapomniany i nadszarpnięty zębem czasu tor saneczkowy (Foto 15), który będzie nam towarzyszyć z przerwami w kolejnych etapach trasy. Pierwszym z nich jest półkilometrowy odcinek, umiarkowanie kręty (Foto 16), zakończony agrafką przecinającą strumień wody (Foto 17) – z powodu gorących i suchych dni jest niewidoczny na zdjęciu.
Zostawiamy za sobą strumyk. Kilkanaście metrów dalej szlak zielony przecina szeroka trasa rowerowa (Foto 18). Idąc prosto mijamy po lewej stronie zniszczony budynek (Foto 19), a tuż za nim skręcamy w lewo wg oznaczeń strzałki na drzewie (Foto 20).
Od tego momentu szlak w kilku miejscach staje się odrobinę trudniejszy i to pod względem wejścia, jak również podłoża. Jego przebieg jest dość kręty i często zmienia kierunek – warto śledzić uważnie oznakowania. Kontynuujemy po kamienistym podłożu łukiem w lewo (Foto 21), po prawej znajduje się dość wysoki mur toru saneczkowego.
Szlak przez chwilę się wypłaszcza (Foto 22) i daje czas na oddech aż do ostrego zakrętu w prawo, który mocno odbija w górę (Foto 23) utrudniając wejście rozrzuconymi kamieniami i korzeniami. Na kolejnym skrzyżowaniu ponownie kierujemy się w prawo (Foto 24), koło niskiego betonowego murku.
Przez około 10 minut wędrówki trasa prowadzi prosto, z nielicznymi etapami w kształcie łuku. Raz z lewej, raz z prawej strony ponownie ominiemy pozostałości po murze toru saneczkowego (Foto 25, 26). Dochodzimy do zakrętu w lewo (ścieżka na wprost jest ograniczona drewnianą barierką, aby nie pomylić kierunku – Foto 27). Ten krótki odcinek do kolejnego zakrętu jest zdecydowanie najbardziej męczący.
Na górze tego odcinka odbijamy w prawo (Foto 28) i kontynuujemy na wprost (Foto 29).
Po 3 minutach docieramy do kolejnego skrzyżowania, skręcamy w lewo (Foto 30) i szerokim traktem wspinamy się w stronę Schroniska Stefanka (Foto 31). Za plecami możemy podziwiać panoramę Bielska Białej i jego najbliższych okolic. Po kilku krokach skręcamy w prawo (Foto 32). Chwila spaceru, zakręcamy lekkim łukiem w lewo (Foto 33).
Przechodzimy obok drewnianego płotu schroniska, idziemy wzdłuż niego i dochodzimy do furtki – tutaj zielony szlak kończy swój bieg (przed schroniskiem). My kontynuujemy wejście na szczyt niebieskim szlakiem skręcając w prawo (Foto 34).
Do szczytu pozostało około 5 minut kamienistej drogi (Foto 35). Kiedy dostrzeżemy usypany kopiec z kamieni (Foto 36), zdobyliśmy szczyt Koziej Góry. Oznaczenie szczytu jest na drzewie po prawej stronie – patrząc w stronę Bielska – Białej (Foto 37).
Kontynuacja Wędrówki?
(W przygotowaniu) Zdobądź Szyndzielnię przez Kołowrót (żółty szlak).
Kontynuuj niebieskim, po 10 minutach dojdziesz do skrzyżowania z żółtym szlakiem, skręć w lewo. Dalszy przebieg szlaku możesz sprawdzić dokładnie od tego miejsca aż do szczytu. Wybierz film lub opis.